
آرمسترانگ و آلدرین اولین انسانهایی بودند که روی ماه قدم گذاشتند، این دو قرار بود دیسکی حاوی پیام صلح جهانیان روی سطح ماه بگذارند.
«اون بستهای که داخل آستینت بود کجاست؟ داریش؟» این احتمالا معروفترین جملهای نیست که انسان در ماه گفته باشد. اما قرار بود در خلال مأموریت آپولو ۱۱، برخی اشیای مهم که جنبههای نمادینی داشتند، به یادگار روی ماه گذاشته شوند.
اگر بفهمید تنها فهرست اشیای ساختهی انسان که در ماه گذاشته شدند، حدود ۲۰ صفحه جا میگیرند، کاملا متعجب خواهید شد. روی ماه بیش از ۱۰۰ محل، شواهدی از فعالیتهای انسانی دارند. در این محلها اشیایی از آژانس فضایی اروپا، ژاپن، هند، روسیه، چین و ایالات متحده وجود دارد. نهتنها در این محلها آزمایشهای در حال انجامی وجود دارد، بلکه اطلاعات ارزشمندی را نیز در خود دارند. بهعنوان مثال، مهندسان امیدوارند تا این مواد را بررسی کنند تا میزان تأثیر تابشهای کیهانی در ماه را اندازهگیری کنند؛ همراهبا تجهیزات علمی، ماهنوردهای روباتیک و سایر اشیایی که در ماه رها شدند تا بار فضاپیما برای بازگشت به زمین سبکتر شود، اشیای یادبود و یادگاری هم بودند.
ریچارد نیکسون
رئیسجمهور ریچارد نیکسون در حال بازدید از فضانوردان مأموریت آپولو ۱۱ که در قرنطینه به سر میبردند. از چپ به راست: نیل آرمسترانگ، مایکل کالینز و باز آلدرین
اما شاید مهمتر از همه، اشیایی در سطح ماه باقی ماندند که موقعیت و تنوع آنها میتواند بهتنهایی داستان واقعی تاریخ بشر در ماه را آشکار کند. وقایعنگاریهایی که صبوری و شور و شوق صدها و هزاران دانشمند، مهندس، هوانورد و فضانورد در طول تاریخ بشر را نشان میدهد که خروج انسان از زمین و دستیابی به ستارگان را محقق کردند.
باز آلدرین و نیل آرمسترانگ تصمیم گرفتند که نشانی از مأموریت آپولو ۱ را به ماه ببرند. این تصمیم به احترام ازجانگذشتگی و فداکاری فضانوردان مأموریت آپولو ۱؛ یعنی راجر بی. چافی، ادوارد هیگینز وایت و گاس گریسوم گرفته شد که در اولین آزمایش ماژول فرماندهی و سرویس آپولو ۱ بر اثر آتشسوزی جان خود را از دست دادند.
ادامه خواندن “فضانوردان آپولو 11 تقریبا فراموش کردند پیام صلح را روی ماه بگذارند”